Onder een blauwe lucht konden we genieten van ons galgenontbijt. Restjes opmaken (voor zover mogelijk).
De laatste dingetjes inpakken en de laatste vlekjes in de camper oppoetsen. Gelukkig hoeft de camper alleen aan de binnenkant schoon te zijn en kunnen we het kerkhof aan de buitenzijde laten zitten. 
Marcel zorgt er nog even voor dat de zwarte en grijze tank netjes leeg zijn en dan kan ie voor de laatste keer worden afgekoppeld voor het ritje naar Campingworld.
Fijn dat we op Dakota Ridge propaan kunnen aftanken. Hebben we daar geen omkijken meer naar. 
De koffers kunnen gelijk in de huurauto, want die gaat mee naar het vliegveld. Nu is gelijk duidelijk waarom we hier zo’n grote auto hadden gehuurd.
Het ritje naar Campingworld/Moturis ging niet echt voorspoedig. Om 1 of andere reden had ik in Streets & Trips een heel ander adres ingegeven tijdens de voorbereiding?? Zo kwamen we 10 miles verderop terecht en zochten we vergeefs naar de verhuurder.
Nadat uiteindelijk het goede adres was ingegeven bleek Streets & Trips dat ook niet te kunnen vinden. Afijn, het kwam allemaal weer goed en tegen 10-en stonden we dan toch waar we wezen moesten.
Gelukkig was het inlever protocol hier veel soepeler dan we waren gewend bij RoadBear. In 10 minuten klaar. Uiteraard wel mijn beklag gedaan over met name het ongemak met de generator.
Op naar Denver airport. Eerst ingecheckt, zodat we van alle bagage waren verlost en toen naar Hertz om de huurauto in te leveren.
Wat een gigantische verhuurlocaties heeft Hertz daar. Alle andere maatschappijen zijn er overigens ook prominent vertegenwoordigd. Je rijdt de auto binnen in rijen en levert binnen de sleutels in. Auto wordt in ieder geval op dat moment niet nagekeken. Wel rekenden ze even zo vrolijk nog even $40 voor benzine, maar dat werd na protest er toch weer afgehaald. We hadden de auto immers al zelf afgetankt (voor $21).
Om een idee te geven over de omvang; Iedere 5 minuten rijden er pendelbussen (formaat stadsbus) vanaf iedere verhuurmaatschappij naar de terminals.
Al met al waren we mooi op tijd voor de eerste vlucht naar Minneapolis. Gelukkig ging de vlucht ook op tijd, want we hadden immers maar 55 minuten overstaptijd voor de vlucht naar Amsterdam en op de luchthaven van Minneapolis was het nog best een aardig stukje lopen.
Een half uur voor schema landden we na een kort nachtje op Schiphol en stonden taxi JaVerbu en de meiden/Patrick klaar om ons veilig thuis af te leveren. De douane had ook geen tijd voor ons, dus dat scheelde ook weer.
De eerste wassen zijn al gedaan en in mijn achtertuin zit ik deze laatste vakantieblog te tikken. Weemoedig, maar voldaan.
Het was weer een reis die boven de (hoge) verwachtingen was uitgestegen. Als ik niettemin een top 4 zou moeten maken, dan kies ik voor:
- Yellowstone NP
- Orca’s spotten
- De meren in Canada (Lake Louise & Iceberg Lake)
- Frontier days Cheyenne
Wat viel er tegen?
- De show in het Buffalo Bill museum
- De dag regen in Jasper NP
- Dat ik mijn pet kwijt raakte
- De crocks van Sandra & Marcel
En voor de rest hebben we ons in een rit van 3100 miles:
- Vergaapt aan de prachtige natuur
- Verwonderd over het eet- en drinkgedrag van de Amerikanen
- Verlekkerd aan de vele zoete lekkernijen
- Vermaakt in de vele leuke stadjes
- Verloren in de shopping-malls
- Verbaasd over het keurige rijgedrag in Amerika/Canada
Kortom, we hebben alle 4 een vreselijk mooie vakantie gehad (ook met elkaar).
Hopelijk heb ik met het bijhouden van deze blog de 50-60 dagelijkse trouwe lezers een beetje een idee kunnen geven van onze reis, 
maar het voornaamste doel was om vooral zelf niet te vergeten wat ik allemaal meemaakte. Ik ga nu anders toch echt dingen vergeten op mijn leeftijd.
Het is slechts mijn beeld van deze vakantie geweest en ik kan mijn reisgenoten slechts danken voor het aanleveren van mijn dagelijkse portie inspiratie. Heel, heel, heel misschien soms een beetje aangedikt :-)
Posts
