Jeetje, wel internet op de KOA in St. Mary, maar oh zo slecht dat de blog niet eens is te uploaden. Wel jammer dat we onze 60 trouwe lezers de afgelopen 2 dagen moeten teleurstellen. Niettemin hier het verslag van gisteren.
Gisteren een sur-place op St. Mary. Prachtig weer voor een hike. Betekende dat we de “Going to the Sun Road” maar even moesten laten voor wat het was.
De keuze viel op de Iceberg Lake Trail. 
Een trail van 8km de bergen in naar een meer en dan weer 8km terug. Het luie zweet moest er maar eens uit.
We vertrokken niet al te vroeg, want we slapen hier als een beer. Alles relaaxed!
De ingang van Glacier NP was een half uurtje rijden en daar gelijk maar voor $80 de National Park jaarpas aangeschaft. Die halen we er wel weer uit.
De trail was goed te doen met fraaie panorama’s onderweg en na zo’n 2,5 uur doorstappen bereikten we het einddoel: Iceberg Lake.
Lake Louise was mooi, maar dit kwam er toch zeker dichtbij. Een prachtig blauw meer van kristalhelder smeltwater, 
waar nog ijsbergjes indreven. Het leek de Noordpool wel. Het was de inspanning zeker waard geweest. Gelukkig hadden we genoeg drinkwater meegenomen, maar helaas geen voedsel. Leermomentje.
De weg terug ging soepel met 
Sandra als gangmaker. Sandra & Marcel hadden inmiddels wel respect gekregen voor de hikes met Jan & Truus in 2009!
Na 2 uurtjes stonden we weer beneden. (Op de fiets gaat het dalen me ook zo gemakkelijk af…). Linea Recta naar de shop voor een volwassen ijsco!
De weg vanaf Glacier NP naar de camping was op z’n zachtst gezegd niet helemaal top. Nou vertelden ze ons vorige week woensdag dat het servies '”unbreakable” was. Prima gelegenheid om dat eens uit te proberen. Bij 1 van de bobbels in de weg vloog het bovenkastje open en dwarrelde ons “unbreakable” servies door de camper. 
Nou, teleurstellinkje dus voor de verhuurder. 2 Borden overleefden het niet en gingen in 1000 stukjes. Mag toch echt niet gebeuren, ondanks dat Sandra & Agnes meenden dat je voor zo’n bobbeltje strak in de remmen moet om dit resultaat te voorkomen.
Terug op de KOA vonden we de weg rechtstreeks naar het zwembad en de Whirlpool. Zelden zo lekker gebubbeld.
Je zou denken prima weertje voor de bbq, maar helaas was er een venijnige wind opgestoken. Nadat de laatste aanmaakblokjes de zaak nog niet in vlam had gezet, besloten we maar voor de koekenpan te gaan. Ook lekker.
Posts
1 opmerking:
Zo te zien hadden jullie het water niet mee hoeven nemen. Als ik die foto's zo zie heb je er geeneens erg in dat je aan het lopen bent; alleen maar vol verbazing om je heen kijken en foto's nemen. Toch wel net iets mooier dan de Hollandse weilanden. Wederom veel plezier! x
Een reactie posten