Vandaag zou dan eindelijk onze hut voor de komende weken kunnen worden opgehaald. Vancouver is natuurlijk een prachtige stad, maar er gaat toch niets boven zo’n tochtje met een motorhome.
De camper moest worden opgehaald in de US, omdat we uiteindelijk op 31 juli landen in Denver (US) en het niet mogelijk is om een camper te huren in Canada en te droppen in de US.
De verhuurder (Camping World/Moturis) had voor slechts USD 80 een taxiritje geregeld. We zouden om 08:00 worden opgehaald bij het Travellodge hotel op Vancouver Airport. Dat betekende vroeg uit de veren voor Marcel en mijzelf, want de dames zouden achterblijven in Vancouver om nog even alle winkels te double-checken.
Het zat niet tegen (en dat zou het understatement van de dag worden), want we waren al om 07:30 uur bepakt en bezakt bij de betreffende opstap plaats. Zowaar stond er ook al een taxi klaar. Of we naar Burlington moesten? Jazekers, laadt maar in en gassen. We kunnen niet wachten! Eenmaal onderweg kwam de vraag of we de Fam. Joosten waren? Nee, die kenden wij niet. Dat betekende veel radioverkeer met de taxi-centrale om alles weer logistiek op het goede pad te zetten.
Bij de Amerikaanse grens was het lekker rustig (het zat immers mee vandaag), zodat we snel USD 12 armer, maar met onze groene I-94 formuliertjes weer buiten stonden. Om 10:00 uur reden we het Camping World terrein op. Verbaasd werden we ontvangen. Zo vroeg? 2 uur wachttijd bij de grens schijnt geen uitzondering te zijn, dus voor 12 uur stappen hier zelden nieuwe huurders binnen.
Niettemin stond er een hagelnieuwe 29ft camper voor ons klaar. Slechts 3300 miles op de teller (nogmaals, het zat mee). De brenger van de dag was dat deze nieuwe Moturis campers zijn uitgerust met een slide-out aan de zijkant!
Uitermate vriendelijk werden we door Danielle geholpen en een uurtje later uitgezwaaid. Terug naar Vancouver.
Dat betekende nogmaals aansluiten bij de grens, maar nu de andere kant op. Op dat moment ging er weer net een tolpoortje open. Sommigen herkennen dat geluk als er in de supermarkt net een nieuwe kassa voor jou open gaat.
Wel de eerste proeve van bekwaamheid ondergaan, want het tolpoortje bleek zo’n beetje 5cm breder dan de camper.
Rond 1 uur gingen we na 75 miles voor anker op onze eerste campground van de reis; Burnaby Cariboo RV Park.
Niet voor lang, want de dames arriveerden al vrij snel met een taxi, zodat we gezellig proviand konden gaan inslaan bij de Safeway en de Wal*Mart. In die winkels was het in ieder geval koel, want ook hier is de zomer in volle hevigheid losgebarsten.
PS: Blijken we hier oo de camping buren te hebben die ook Kroks dragen!
3 opmerkingen:
Wat top dat jullie zo'n nieuwe sleurhut mee hebben gekregen en dan ook nog die slide-out. Daar ga je écht plezier van hebben hoor.
Heel veel rijplezier, ik volg bijna geen blogs meer, maar jullie reis voelt ook een beetje als 'van ons';-) We blijven dus meekijken!
We zullen in Spanje niet altijd internet hebben, moet ik toch maar eens op een dongel uit!
Hey luitjes,
Eindelijk jullie eigen home voor een paar weken en, nog wel een nieuwe ook !
En, lekker die slide out!
Dan is er mooi ruimte om 's avonds wat te een en dertigen tussen de barbeque hamburgers door.
Is Marcel weer de aangewezen persoon om aan te sluiten ?
Tenslotte moet er altijd maar een de baas zijn en toezicht houden
En, de twee rechterhanden komen dan ook weer van pas.
Morgen de eerste lange rit.
Ik wet nog hoe ik me voelde op dat moment!
Zulk soort dingen vergeet je niet vlug.
Heel veel plezier nog PaMa
Nou nieuwe poging om een reactie achter te laten. Na een heel verhaal geproduceerd te hebben, verschijnt er een error.
Eindelijk dan even tijd om eens de blog te lezen. Leuk die ervaringen om te lezen. Valt mij echter wel op dat de mannen toch het meest op pad en aan zet zijn. Hoe zit het met de vrouwen. Uiteraard zijn wij benieuwd naar de ervaringen en stuurvrouwskunsten van Sandra en Agnes. Benieuwd hoe zij die stoere camper door smalle paden en afgronden gaan loodsen. Of is het toch mannenwerk ? Trouwens een camper-cambrio lijkt mij wel wat , dus .....
Leuk om de ervaringen van de Orka's te lezen. Een mooie ervaring. Maar wij zijn niet jaloers hoor. Wij hadden tenslotte ook een dooie bruinvis op het strand. Ach wij zijn gauw tevreden.
En wat een mazzel dat jullie het zo lekker koel hebben, maar 25 graden en wij maar puffen hier met temperatuur boven de 30 graden.
Trouwens buuf jacqueline doet stinkend haar best om de planten in jullie tuin in leven te houden. Maar of dat geheel gaat lukken gezien de droogte en tekort aan tuinslang waag ik te betwijfelen. Wij doen in ieder geval ons best.
Nou ben benieuwd naar het vervogl van het avontuur.
groetjes Betty en Gert
Een reactie posten